Eerlijk zijn…..dat valt niet altijd mee, toch? Ik werd er op aangesproken in de afgelopen periode. Eerlijkheid is voor mij een belangrijk aspect in het leven. Als het vertrouwen geschonden wordt door niet eerlijk met elkaar om te gaan, dan is dat niet zomaar meer te helen, en de littekens zullen altijd zichtbaar blijven, de gevolgen soms enorm groot. En zo stap ik met een hoofd vol muizenissen op woensdagmorgen onder de douche….of zijn het eerlijke gedachten in plaats van muizenissen? Hoe eerlijk is het om zelf ook eens in de spiegel te kijken, en dit gewoon met anderen te delen? Na het douchen gooi ik gauw mijn “spullen” aan de kant, en pak pen en papier. Inspiratieloos als ik was, weet ik dat ik schrijven moet, en ook wát ik schrijven moet. Een stroom van letters vullen mijn lege blad… Ja, ik geef jullie opnieuw een klein kijkje in mijn hart, gewoon, omdat ik mens ben, net als jij……

Eerlijk..?

Onder het douchen liet ik mijn gedachten de revue paseren. Mails van lieve, soms onbekende mensen kwamen die ik de afgelopen periode kreeg, persoonlijke gebeurtenissen die me hebben aangegerepen, dingen die ik hier niet kan delen, maar wel de uitwerking ervan. Ja, de uitwerking, daar gaat het om, en die wil ik heel graag met jullie delen.

Waarom wil ik delen?

Ik stel mezelf de vraag; Waarom is mijn leven zoveelzijdig, waarom zijn mijn gevoelens zó verschikkelijk intens en kann ik de dingen niet zomaar naast me neerleggen? Antwoord wat ik zou kunnen bedenken; Omdat ik met zoveel verschillende mensen te doen heb,door middel van mijn werk, mijn blogs etc, allemaal unikaten, en één van die mensen dat ben jij, bent u, die mijn blog leest, en die zijn mij alleemaal belangrijk, stuk voor stuk.. De een op de ene manier, en de ander op een andere manier. En ik voel dat ik jullie met mijn leven wat door kan geven, wat je misschien kunt gebruiken in je eigen leven. En ik hoop dat daarbij niemand zijn stekels op gaat zetten, maar dat ik uit respect en liefde simpel mag vertellen wat er in het leven op je af kan komen. Ook al gaat het niet altijd over vakantiepleziertjes……we zijn allemaal mens, jij en ik….we hebben allemaal te dealen met wat er op ons pad komt, maar de vraag is; hoe gaan we er mee om?

Ik weet dat ze er zijn !

Mensen die even een duwtje in de rug nodig hebben. Daarom schrijf ik, breed en gevarieerd van onderwerpen, net zoals mijn leven eruit ziet. Gekleurd, en veelzijdig…voor ieder wat wils….wie de schoen past, trekke hem aan. Vandaag kijken we in de spiegel, even naar onzelf…

Gebed..

Lieve God en Vader, als ik het leven niet begrijp, mag ik altijd naar u toe gaan, mijn hele leven bij U neerleggen. Als ik zwak ben, mag ik bij U om kracht vragen. En ik weet dat ik zelf naar U toe moet gaan, heel bewust, soms tegen mijn eigen wil in, in al mijn kwetsbaarheid ! DankUwel, dat ik zo vaak mag ervaren, dat u méér geeft, en zoveel overvloediger bent dan ik vraag… laat dat ook voor iedereen die dit leest een inspiratie zijn, dit leven van U alleen te ontvangen, en hiermee om te gaan zoals U dat wil !

Wat heerlijk om even te zeggen:

“Help me, ik kan het even niet”…, ja, dat mag gezegd worden, bij God. Hij is er overal, altijd….Hij heeft je gezien, voordat je naar Hem omkeek… Dat wil ik jullie graag meegeven, een vast en vol vertrouwen in alle omstandigheden van het leven ! Wij dragen ten alle tijde zelf verantwoordelijkheid in hoe we in het leven staan, en onze gedachten Gods richting uit te sturen, en te zoeken naar Zijn wil en doel in het leven. Dat zal echt een openbaring voor je zijn, en het geeft zoveel ruimte en mogelijkheden, dat geef ik je graag door. Ook ik ben maar een gewoon mens….

Misschien begrijp je door dat ik dit heel persoonlijk met je deel en van me af schrijf, dat ik zelf vaak bemoedigd wordt en nieuwe energie krijg om mijn werk te doen. Ook ik heb soms met onmogelijke omstandigheden te maken….En mijn werk is niet te scheiden van mijn hart.

Een kijkje in mijn mailbox…

Wat doet het goed tussen de bedrijven door, op momenten dat ik het zelf niet verwacht, mailtjes te krijgen. Veel lieve berichtjes heb ik gekregen nadat ik overhoop geskied ben op de piste. Het doet gewoon goed als mensen met je meeleven. Gelukkig ben ik weer een heel stuk opgeknapt, en hoop ik morgen weer op de latten te kunnen gaan en te genieten van heel veel poedersneeuw….. wat er voor zorgt dat ik bijna niet meer kan wachten. Mocht jij dit ook nog willen,even weg, en genieten van héél veel sneeuw, kijk dan snel naar onze Last-Minute aanbieding.Vol is vol, Je weet ons vast te vinden ! En dan nu een kijkje in mijn mailbox, als je nu nog niet in een God gelooft die het leven bestuurd, dan weet ik het ook niet meer… Sommmige mensen zullen zich afvragen, waarom schrijf je dat, maar je weet het; Jullie zijn mij stuk voor stuk belangrijk…daarom.

Wauw, wat een lieve en hartverwarmende mails !

• We hebben elkaar nog nooit ‘live’ ontmoet. Maar ik hoop dat dat D.v. in de toekomst wel een keer mogelijk zal zijn. Want na alle leuke, gezellige blogs en prachtige foto’s van de omgeving en jullie gezin is het bij mij wel gaan kriebelen en heeft het een verlangen in mij naar boven gebracht om het allemaal zelf (samen met mijn gezin) een keer met eigen ogen te mogen zien en ervaren.
• Goedemorgen lieve Gerdien, Niet (helemaal) verwacht. En toch gekregen☺! Ik dacht dat je misschien geen tijd zou hebben om mij een antwoord terug te sturen, omdat je herstellende bent van de ‘botsing’ op de skipiste. En omdat je je tijd (naar wat ik allemaal in je blogs heb gelezen) hard nodig hebt voor allerlei andere dingen die je aandacht vragen (hoewel dat nu denk ik tijdelijk even op een lager pitje staat?) Ik was dus blij verrast toen ik je antwoord kreeg! Leuk! In je blogs heb ik o.a. ook kunnen lezen hoe je anderen bemoedigd vanuit God’s woord, maar ook jijzelf wordt bemoedigd.Mag ik je nu op mijn beurt bemoedigen met de volgende woorden uit Jesaja 53:5:…door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen (H.Sv.)/Zijn striemen is ons genezing geworden (NBG). En Marcus 16:18 zegt: Als tekenen zullen deze dingen de gelovigen volgen:(…) op zieken zullen zij de handen leggen en zij zullen genezen worden. Ik hoop dat ik je hiermee zó kan bemoedigen dat het herstel niet lang op zich zal laten wachten. 
• Beste Gerdien,

Zomaar op een rustige woensdagmorgen, terwijl enorme vlokken sneeuw achter het venster naar beneden dwalen (je moet niet denken dat alleen jullie maar ‘winter’ hebben, neem ik even de tijd om een mail te sturen. Het is raar want we kennen elkaar niet eens. Maar ik lees wel altijd de mails van jou en ik heb dus het idee dat ik jullie al een beetje ken. Eigenlijk niet eerlijk dat jullie soort ‘open huis’ houden en dat ik lekker achter mijn anonieme schermpje blijf zitten…

Vorige week of afgelopen zondag in de kerk moest ik zomaar opeens aan je denken. Tja, in de kerk doe je blijkbaar meer dingen dan alleen God dienen… We zongen een psalm en moest gelijk aan je blog denken. Ik zal de psalm even uittypen voor je: “Mijn lippen zullen juichend roemen In psalmen, U gewijd. Dat Gij mijn Helper zijt; Mijn tong zal U mijn Redder noemen; Uw gunst de Godgetrouwen De ganse dag ontvouwen” (Ps. 71:17)

Snap je dat ik aan je moest denken? Ook gezien je laatste blog. Het is zo goed om te zeggen: De Heere is goed! En dat doe je, vandaar dat ik ‘in de pen’ ben geklommen en je dit even wilde mailen. 

Intensief Blog..

Ja, het was me er weer eentje, ik hoop dat je de vele kleuren kunt onderscheiden bij het wekelijks verschijnen van mijn blog. Dat je je zult laten inspireren eerlijk en kwetsbaar te durven zijn, dat is niet vanzelfspekend. In je zwakheid ligt misschien wel je kracht.

Veel liefs uit een wit Sachsenburg !