Het is écht winter.Sinds dat vorige week de sneeuw gevallen is, zijn de temperaturen gedaald. Het is wit, ijzig, en héél erg koud. De kachels branden volop, en hout wordt van ´s morgens vroeg tot ´s avonds laat aangesleept, en verdeeld over onze houtkachels. Heerlijk om even met je rug tegen de kachel aan te zitten, en op te warmen.Vooral na het schrijven van ons blog, dat doe ik in een onverwarmde ruimte, en soms ben ik tot op mijn botten koud. Super fijn dat onze grote jongens inmiddels aardig wat kunnen sjouwen en zo brengen ze mand na mand naar binnen. Dat was een paar jaar geleden nog anders.

Bloemen op de ramen, hyper-actueel !

Ik herrinner me de verhalen van vroeger. Smakelijk kon m´n familie vertellen over hoe koud het wel niet kon zijn, en dat de bloemen op de ramen stonden. Ik weet nog toen mijn ouders een oude boerderij kochten, dat we ook de eerste winter, de washanden bevroren op de wastafel hadden liggen. Oude tijden herleven, en de bloemen op de ramen, zijn hier hyper-actueel bij ons op de bovenverdieping. Daar wordt namelijk niet gestookt. Terug in de tijd, betekent dat we ons absoluut bewust zijn van de winter. Dat zorgt er ook voor, dat we de jaargetijden, zowel binnenshuis als buitenshuis intensief beleven. Het geeft momenten dat we op zoek zijn naar een extra vest, of dikke sokken, maar ook enorm kunnen genieten als we op onze blote voeten weer over het groene gras naar buiten kunnen. De winter zorgt voor prachtige taferelen van glinsteringen in de zon, tot stille witte landschappen, bergtoppen met dikke witte wollen mutsen…En onze winter-gasten….? Die hebben het beter voor elkaar dan ons. Een heerlijk warme kachel, en geen koude bovenverdieping. Voor de rest..? Gaan ze natuurlijk nét zo van de winter genieten als wij nu al doen. 

Adventstijd “Besinnliche zeit”

Niet alleen voor onze gast geldt dat we ze stimuleren tijd voor elkaar te nemen. Voor ons als gezin is het nét zo belangrijk. Regelmatig nemen we de planning door, en moeten ook wij bewust tijd inplannen voor ons als gezin. Misschien zitten er vingers op mijn ramen, of staat er een wasmand te wachten, maar niemand kan je de tijd terug geven die je verloren bent, of aan minder belangrijke dingen besteed hebt dan aan je gezin of geliefden. Wat een enorm gevecht met mezelf heeft dat gekost, jarenlang, en ik merk dat dat nog steeds elke keer bewust kiezen is. Iedere keer met mezelf in gesprek, wat is belangrijker, wat zijn de consequenties van mijn keuze. Adventstijd is een tijd van bewustwording. Ik merk dat dat hier, toch écht een plek heeft en belangrijk is onder de bevolking hier. En al is men dan Rooms Katholiek, dáár kunnen we zeker een voorbeeld aan nemen. Kies bewust je tijd…

Christbaumerleuchten in Kunstvoller Stimmung

Afgelopen zaterdag was het Christbaumerleuchten. Dit jaar was het gecombineerd met een gezellige markt in het hart van Sachsenburg. De kinderen van de Kindergarten en Vokschule hebbben gezongen, gedichten werden voorgelezen, en verschillende muziekscholen zorgden voor een muzikale omlijsting. Wij stonden er ook met Herzlein en heerlijk gebakken oliebollen,. Een gezellig jaarlijks terugkerend feest. Om 18:00uur gingen de lampjes van de Christbaum aan als zichtbaar teken van verwachting…

Dezember…

Ook in Oostenrijk werd de verjaardag van de Sint niet vergeten, en werden grote en kleine schoenen bij de kachel gezet. Koekjes bakken is een must. Kerst zonder heel veel koekjes is hier ondenkbaar. Koekjes zijn gebakken, en alweer verorberd, dus op naar de tweede ronde koekjes bakken. Ook zijn we in voorbereiding van onze open dag 16 Dezember. We hebben nog wat laatste dingen voor te bereiden voor onze wintergasten. En dan natuurlijk de appartementen schoon en gezellig maken. Dat zijn nog steeds dingen waar ons hart een sprongetje van maakt, en we heel blij van worden. Vooral in de winter heeft alles een extra feestelijk tintje. De nostalgische wieg staat al klaar voor onze jongste wintergast van een paar maanden oud,en heb nog een paar heerlijke plaid´s op de kop weten te tikken. #lekker-warm# En als het dan 22 Dezember is dan hopen ook wij te kunnen genieten van een heerlijke kerstvakantie met de kids, witte lange piste´s, sneeuw, gasten en wie weet wat nog meer voor een verassingen.

Volle agenda, maar altijd feest!

Eerlijk antwoord? Niet altijd, maar eigenlijk toch wel. Je kunt altijd weleens je dag niet hebben. Maar, als ik me dan in de mineur voel, zoals afgelopen week, dan verstop ik me even en zonder ik me even af van alles en iedereen. Dat kun je altijd en overal waar je bent doen. Dan zeg ik tegen mijn Vader: …U weet dat ik geen zin heb,of sommige dingen moeilijk vind, maar wát is vandaag mijn opdracht? Alleen voor vandaag, morgen hoef ik nog niet te weten…Stel dat me morgen wat overkomt, heb ik me zorgen gemaakt voor niets. Weet je, ik leef niet voor mezelf, en dat is een heerlijk iets, dat is bevrijdend. Misschien heb je er wat aan. Je bent in het leven aan maar Eén iemand iets verschuldigd, en dat is aan God onze Vader. Ik heb ergens op een briefje bij mijn bureau staan ” Gott ich hab dich lieb!” zomaar, op zo´n knalroze kleefbriefje. Het herinnerd mij aan de liefde voor Hem, en mijn opdracht. Een bewuste keus, als ik het dan even niet voel of helder heb, dan herrinnerd het mij aan mijn Vader in de Hemel die altijd op mij wacht en me liefheeft.

Zou ik de basis van mijn bestaan aan jou verzwijgen?

Nee…ik deel je er graag van uit! Ik denk in de maand Dezember aan diegene die een gemis van een dierbare hebben te dragen, aan eenzame mensen, dakloze mensen, mensen met een onzichtbaar probleem, mensen die zó alleen zijn en bij niemand hun verhaal kwijt kunnen. Dezember is de maand van verwachting…God de Vader wacht op jou! En als je Hem vind, dan is het feest in de hemel en op aarde….elke dag !