Nooit gedacht dat het écht waar zou zijn… Dat je heerlijk in het hooi kunt slapen, en dat het lekker warm is etc. dat wisten we, ook van voorgaande (proef) en echte gasten. En natuurlijk hebben we weleens op het hooi gelegen, maar nú…in de winter….Geweldig ! Onverwacht hebben we de Sachserhütte in de winterverhuur. En na ons blog van vorige week, hebben we gasten die écht de eerste kerst in de Sachserhütte verblijven. Helemaal te gék ! Dus, werk aan de winkel, en met een beetje extra druk op de ketel, kun je soms meer dan je denkt. Wij besluiten te gaan proef slapen, ivm de warmte. Maar wat heeft het voor ´n zin om een kachel aan te zetten, als de deur nog niet geisoleerd is?

Late uurtjes werken het beste…

Zo gezegd zo gedaan, slapen in de hut, betekend ook de deur nog even isoleren met natuurlijk schapenwol. Materiaal en wol had Arjo ook al gehaald, en was dus aanwezig. Een luid gejuich stijgt op, als ik tegen de kinderen zeg dat we in de hut willen gaan slapen, maar……dan moet iedereen mehelpen. En of dat werkt. ´s Avonds rond de klok van 22:00uur, was volgens mij de deur klaar. Ruben is een handige kracht, en kan zijn vak als “Tischler” hierbij uitoefenen. Wie dan de beste timmerman is, zijn vader of hij, dat laten we maar in het midden.Ik ben super trots op mijn gepetto´s ! Met nog nét geen ijspegels op onze neus, stappen we ´savonds in het hooibed…De kachel doet zijn werk, maar ja, alles door en door koud, dat heeft wel even wat uurtjes nodig om op te warmen. En in het hooi…? is het zó lekker warm.

Allemensen wat heet !

Huh?… dat komt van boven. De kids liggen knus op een rijtje onder groen,paars en rood geruite, échte donzen dekbedden, en krijgen het tóch best warm. Tja, de kachel brandt, en die hebben wij in onze boerderij boven niet. Daar is het in de winter rond het vriespunt…We kijken elkaar even aan, met andere woorden, da´s een goed teken. Één van de kinderen trekt zijn pyama al uit, de ander slaat het dekbed wat terug, en dan is wordt het stil… Op het nachtbraken van Noah na, hebben we super geslapen, warm en knus, wat wil je nog meer. Een tweede nacht volgt. Inmiddels is de hut opgewarmd, en kan de kachel bij het naar bed gaan uit. 

We waren even helemaal weg…

Wat ons enorm verrast heeft, dat is het gevoel écht even helemaal weg te zijn. En het hooi prikt écht niet, en we sliepen echt heerlijk onder échte donzen dekbedden, en het is écht lekker warm. Het heeft is de unieke en bijzondere sfeer die we nu ook zelf hebben ervaren… Dit is toch wat we onze gasten óók willen laten ervaren? Dus het werkt? Écht waar? Ja, wij hebben ons hart nu voor 200 procent aan de hut verloren, en zullen altijd reden hebben om op een goede manier jaloers te zijn op onze gasten.Zomer en winter zal de Sachserhütte een ware onvergetelijke tijd voor onze gasten teweeg brengen! Wat een geweldige ervaring, en dat juist ook in de winter….Ondanks een kleine 15 meter bij ons eigen huis vandaan, het gevoel te hebben, even uit het leven getild te worden, en tijd te hebben voor jezelf en voor elkaar. Geen telefoon, geem mail, natuurlijk wel effe snel een fotootje op fb gedeeld #knipoog#

Stilte…af en toe geknoerp…

Woensdag worden we opnieuw verrast met sneeuw. Het begint heel zachtjes, maar de bergen hullen zich snel in grijze nevels. ´s Avonds ligt er al een behoorlijke laag. En de volgende ochtend….Heerlijk!Een dikke witte wollen deken… Zo geweldig om de seizoenen, van zó dichtbij te ervaren. In mijn pyama stap ik met mijn camera naar buiten, en loop een stukje met de kinderen mee die naar de bushalte lopen en dan richting school vertrekken. De sneeuw knoerpt onder onze voeten, en doet van de Hulst taferelen herleven. Het is nog schemerig, en amper 7 uur. Sneeuw zorgt altijd voor stilte, en reinheid, iets van ontzag….De kids uitgezwaaid, moet ineens de planning aangepast worden. Want sneeuw, moet geruimd worden, en andere dingen moeten dan even wachten. 

Ochtendwandeling…

Met Juda op de slee, loop ik richting dorp en kindergarten. Wat een feest! Alles is wit, zelfs de kleinste takjes van de bomen, de straten, alles…Als ik Juda heb afgeleverd, loop ik een rondje Drau, en kom uiteindelijk weer achter bij ons huis uit. Iets wat ik me voorgenomen heb, meer tijd voor mezelf te nemen, als zoiets zich voordoet. Sneeuw kun je niet plannen, en zo moet de keukentafel, en andere dingen gewoon even wachten. Het is maar een klein uurtje, maar zo heerlijk even genieten. #sprookje#

Kunstvoller Advent am Marktplatz

Verder zijn we hier in voorbereiding op de Adventsmarkt van aanstaande zaterdag. Het eerste deel van mijn eigen ontworpen “Herzlein”-servies is eindelijk binnen, en dan moet er in m´n overvolle winkel weer wat plaats gemaakt worden. Spullen moeten worden gepakt, en oliebollen worden gebakken om op de markt te verkopen. We genieten op dit moment enorm van ons werk,en vinden het super leuk om hier ook weer van uit te delen. Zaterdag is er Adventmarkt in Sachsenburg, met het traditionele Christbaumerleuchten. Ben je in de buurt? Kom dan gerust even langs!! Begint om 16Uhr

Advent; “Besinnliche-Zeit.

Het is echt goed om zulke dingen op te merken, en we voelen ons ook erg verbonden met de tradities van hier. De kinderen van de Kindergarten en Volkschule zullen liederen zingen rondom Advent en om 18:00uur gaat de verlichting van de “Christbaum” aan. Kerstboom zeggen ze hier niet. Vertaald is het Christus-boom. Boom des Levens…een prachtige gedachte ligt hier achter deze benaming van een boom die door velen wordt afgekeurd, maar die voor ons in een ander licht is komen te staan. Net als de Adventskrans, met vier kaarsen. Prachtig om op de keukentafel te hebben staan, en als je een gezin hebt, samen met je kinderen op de eerste Adventszondag de eerste kaars aan te steken. Vroeger hadden ze kleine kaarsen ertussen, dat waren dan de dagen van de week. Prachtig zichtbaar wordt dan het uitzien naar Kerst ! Ik verheug me extra in deze tijd, jij ook?

Ik hoop tot gauw, leuk dat je weer meegelezen hebt! Dankjewel voor het liken op fb, voor mailtjes, of andere blijken van waardering.