Het schoolseizoen is begonnen…

En of dan alles vanzelf gaat? Nou.., nee, niet echt… Toch zijn we allemaal super blij als maandag alle scholen weer beginnen. Eerst worden Levi en Jesse door Arjo op de Hauptschule gedropt, om vervolgens samen Eva in de klas te brengen bij haar nieuwe juf. Die is ook graag nog heel even alleen met de nieuwe kids, en dus gaan we daarna door naar de Kindergarten waar Juda verwacht wordt. Wat een spannende dag. Rhodé en Lucas weten de weg, en die gaan dus hun eigen gang, en houden hopelijk een oogje in het zeil wat betreft Jesse en Levi, die nu weer even de jongsten van de grote school zijn. Vervolgens stijgt Arjo opnieuw in de auto en brengt Ruben naar de HTS in Villach. Wat een spannende dag voor iedereen, en wat een heerlijk moment om even alleen achter te blijven, en om kwart voor 9 met een kop koffie aan een opgeruimde keukentafel te zitten. 

De rust is van korte duur…

Op een eerste schooldag maken ze eigenlijk alleen maar kennis met de klas en docent. Dit betekent dat de eerste kinderen rond 9uur weer thuis komen druppelen. En dan begint het met boeken kaften, incasseren van materialen, de laatste potloden en stiften beschriften, o ja, en de eerste handtekeningen worden weer gevraagd bij schoolreglement, huisregels en nog meer. Dat is hier altijd een dingetje. Alles moet met een handtekening van de ouders zijn voorzien. Of je de briefjes etc. allemaal goed gelezen hebt.Een hoop chaos in huize Quint met inmiddels 7 schoolgaande kinderen. Maar goed, ´s middags worden de laatste inkopen in de stad gedaan met oma en Rhodé, heerlijk even als dames onder elkaar. Daar kwamen we dan ook niet met lege handen thuis.Ik heb het er even van genomen om gauw mezelf eens met wat jurkjes te verwennen. Heerlijk dat er door vrienden thuis op ons werdt gewacht, en die de taak op zich hadden genomen om voor het eten te zorgen. De kids liggen er op tijd in, en schooldag 1 zit er op, maar dan, de volgende morgen…

O nee ! Schooldag 2, verslapen…

Hoe bestaat het dat we door een tig tal wekkers zijn heen geslapen. Kwart voor 7 laat de wekker zien. Gelukkig weet iedereen zich op tijd op de plek van bestemming te begeven, en Arjo rijdt wederom met Ruben naar Villach. Dag 3 begint opnieuw met verslapen,help, wat is dat toch??!! Maar goed, iedereen komt weer op zijn plek, opa en oma en onze vrienden reizen in de vroegte weer af richting Nederland, en alles wordt weer stil,het leven van alle dag begint vormen aan te nemen.Of lijkt het maar zo… Deze woensdag is voor Ruben bepalend of hij aangenomen zou worden op school. Hij moest nog een soort her-examen doen. De andere kinderen, inclusief Juda hebben hun draai redelijk snel gevonden, en ook deze dag druppelen de kinderen rond de klok van 10-11 weer binnen. Maar Ruben… Hij moest voor het eerst met de trein alleen naar huis….´s Avonds om 7uur is Ruben nog steeds niet thuis, een vriend uit Villach gebeld of hij daar was beland, geen gehoor. Hij zou toch niet de verkeerde trein genomen hebben en ergens in Italie beland zijn… Van alles wordt er gedacht. Maar kort daarna gaat toch de telefoon. Hij was inderdaad bij een vriend beland, had daar gegeten, is meegegaan onderweg naar vluchtelingen voor een soort evangelisatiewerk, en is zijn ouders helemaal vergeten …Kleintjes worden groot…En zijn schoolwerk? Helemaal geslaagd, wat fijn! ´s Avonds om 22:00uur komt hij binnenlopen, moe maar voldaan. Als we aan hem vragen hoe het komt dat hij geslaagd is, zegt hij;..omdat iedereen voor mij heeft gebeden en ik ook…# zo dankbaar # Nu gaat het echte grote schoolleven voor hem beginnen, en wij ervaren dat er een nieuwe periode aangebroken is… Donderdag en vrijdag blijven de meeste kinderen tot rond de middag op school, hebben ze een wandeldag gehad, zijn de klassen definief samen gesteld, en hebben ze allemaal hun “Stundenplan” mee naar huis, is het dan echt weer vrijdag en weekend. De week is omgevlogen!

En vanavond…?

Ik had me zo verheugd om heerlijk met zijn allen op de bank te ploffen, en samen koffie te drinken. Maar niets is minder waar. En daarom de vraag; loopt alles werkelijk op rolletjes? Nee hoor, de pijp was leeg bij veel kids.Het vroege opstaan de hele week, eiste z´n tol. En zodoende moet er weleens gemopperd worden, en ruimen ze het liefst niets meer op, liggen alle tassen en schoenen in de gang, gaan ze het liefst allemaal links als ik zeg dat ze rechts moeten gaan, en hebben een zo´n grootst mogelijke mond…#pubers#

Daarom verstop ik mij even in mijn blog.

Heel even uit de situatie stappend als alles weer een beetje bedaard is laat ik alles nog even de revue passeren. Dan wordt ik milder, en kom tot de conlcusie dat de kinderen mogen zijn zoals ze zijn. Mopperend, lekker dwars, stampvoetend op de houten vloer door het huis, of verstopt op hun slaapkamer. Ik verstop me nu immers ook? Ik glimlach alweer,en stiekum ben ik super trots op alle kids, die zich zo dapper hebben gedragen de eerste schoolweek. 4 van hen moesten in het diepe springen, en dat hebben ze super gedaan. Zelfs Juda vind de kindergarten, na een snik en een traan zó leuk, dat hij in plaats van drie dagen, de hele week mag gaan.
Ik ga ze straks nog eens heerlijk onderstoppen, en de groten verwennen met een kop thee.., Volgende week zal het alweer makkelijker gaan, en zullen we het ritme van vroeg opstaan wel weer te pakken krijgen. De wekker loopt tenslotte om 5:30 af, en Ruben gaat met de trein van 6:13uur als eerste van huis.

Het is weekend,

en opnieuw zullen we morgen in de stad bepaalde dingen voor het schoolassortiment aan moeten vullen, maar dat hoort erbij. En Ruben mag volgende week ook gaan winkelen, kleding en een gereeschapskoffer met inhoud voor school. Leren voor meubelmaker, in de voetsporen van z´n grootvader.#trots#

Zo, en nu tijd voorons gezin en om van het weekend te genieten. Wie weet kunnen we nog een glimp van wit besneeuwde bergen en herfst-taferelen opvangen. 

Heb je onze herfstactie al gezien op facebook?

Ik verklap ´m hier stiekum, omdat we het leuk vinden dat u/jij ons blog leest,en op afstand met ons meegeniet. 

Wij geven de Karinthie-kaart gratis weg,

Bij het reserveren van een vakantie in de maanden September-Oktober 2017. Ook de herfstvakantie zit daarbij in. Super actie toch? De aanvragen en reserveringen voor zomer 2018 druppelen ook weer binnen, heel erg leuk! We hopen tot gauw in een volgend blog. 

Liefs uit een herfstachtig Sachsenburg!